4 استراتژی انضباطی برای استفاده در کودکان بسیار حساس
عکس سر بریتانی مک کیب
بریتانی مک کیب
به روز شده: 12 فوریه 2020
تربیت فرزندان هرگز کار ساده ای نیست ، اما برای والدین کودکان بسیار حساس می تواند چالش برانگیز باشد. یک متخصص رشد کودک و روان درمانگر خانواده نکاتی را برای موفقیت در تربیت کودکان بسیار حساس و عاطفی در نظر می گیرد.
نماد اشتراک گذاری فیس بوک
سنجاق کردن
نماد اشتراک گذاری توییتر
نماد اشتراک ایمیل
چاپ آیکون صفحه
مامان نظم دادن به دختر حساس
پدر و مادر بودن یکی از با ارزش ترین لجبازی در کودکان مشاغل روی کره زمین است و هرکسی که دارای والدین است ، واقعاً خوش شانس است. با این حال ، همیشه آسان نیست. معمولاً بیشترین مشاغل با سخت کوشی به دست می آیند. از طریق این کار سخت است که ما به عنوان والدین و افراد رشد می کنیم و هر از گاهی پاداش آن لحظاتی را می گیریم که ما را در مسیر خود متوقف می کند ، قلب ما را می گیرد و به ما اطمینان می دهد که آنچه انجام می دهیم خوب است. این شغل می تواند چالش های بیشتری را برای والدین یک کودک بسیار حساس یا عاطفی ایجاد کند.
بیشتر: 3 عیب که هنگام عذرخواهی از فرزند خود باید از آنها اجتناب کنید
کودک بسیار حساس چیست؟
والدین به کودک بسیار حساس دلداری می دهند
ممکن است از خود بپرسید که کودک بسیار حساس چیست؟ آیا فرزند من بسیار حساس است؟ کودکی که بسیار حساس است بسیار آگاه و سریع واکنش نشان می دهد. آنها چیزها را در سطح عمیق تری احساس می کنند. آنها نسبت به محیط اطراف خود و نحوه حرکت در فضا بسیار همدل و درک کننده هستند.
یک کودک بسیار حساس ممکن است دچار یک سقوط کامل شود زیرا سرانجام شجاعت کافی برای چرخاندن روی میله های میمون را به دست آورد ، اما پس از صعود و مواجه شدن با این چالش با ترس عقب نشینی کرد. این "شکست" برای آنها می تواند آنها را با احساس ناامیدی عمیق به مارپیچ منفی بفرستد. در چنین شرایطی ، ممکن است سعی کنید به فرزند خود اطمینان دهید که عصبی شدن خوب است و وقتی حالش کمی بهتر شد ، می تواند دوباره تلاش کند. که احتمالاً برای کودکی که حساسیت بالایی ندارد بسیار مناسب است. برای کودکی که عمیقا احساس می کند ، این کلمات بر احساسات آنها تأثیر نمی گذارد.
به گفته دکتر فران والفیش ، روان درمانگر کودک ، زوج و خانواده ، که در مجله The Doctors، Today ، CBS2 ، NBC و بیشتر ظاهر شده است ، توضیح می دهد که کودک بسیار حساس در چند دسته مختلف قرار می گیرد. "یک دسته از کودکان بسیار حساس احساسی هستند و دسته دیگر خشم. با انجام تحقیقات بیشتر ، من به دسته دیگری از بچه های بسیار حساس ، فیزیکی برخورد کردم. این دسته بندی ها متفاوت به نظر می رسند و باعث رفتارهای متفاوتی می شوند. با این حال ، همه آنها ناشی از حساسیت بیش از حد ، احساسات عمیق و واکنشهای سریع است. "
اکنون که برخی از رفتارها و اجزای یک کودک بسیار حساس را درک کرده ایم ، راههای مناسب برای والدین ، آموزش و نظم و ترتیب چیست؟
چگونه می توان یک کودک بسیار حساس را تنبیه کرد
مادر به کودک بسیار حساس تنبیه می کند
در ابتدا ، باید توجه داشت که حساسیت زیاد یک معلولیت یا سندرم نیست ، این یک ویژگی شخصیتی است. به همین سادگی. حساسیت زیاد در واقع یک ویژگی شخصیتی فوق العاده است ، هنگامی که کودک و والدین درک می کنند چگونه می توانند احساسات و احساسات عمیق را به بهترین نحو سازماندهی کرده و از آنها مراقبت کنند. دکتر فر والفیش در مورد تنبیه کودک بسیار حساس ، روش شناسی خاصی دارد. او فرمول "فرزندپروری در سه بعدی" را ایجاد کرده است:
1. دفاع را کنار بگذارید
این برای والدین است. ما به عنوان والدین باید مراقب احساسات خود و آنچه به میز می آوریم باشیم. از آنجا که فرزندان ما از نظر موجودات فردی با افکار ، احساسات و عکس العمل های خاص خود از ما جدا هستند ، گاهی اوقات (اغلب) از انتخاب هایی که انجام می دهیم عصبانی می شوند. این خوب است. ما به عنوان والدین باید از این فردیت آگاه باشیم و احساسات خود را تأیید کنیم ، در این راستا مهم است که در این لحظات تدافعی نشویم و تحت تأثیر احساسات خود قرار نگیریم. "مرزهایی را که می خواهید با دفاعی یا تسلیم شدن ایجاد کنید ، تضعیف نکنید. در عوض ، یک نفس عمیق (یا دو نفر) بکشید و قبل از صحبت کردن فکر کنید."
2. همدلی را نشان دهید
هنگامی که کودک شما ناراحت است و عصبانی می شود ، مهم است که به جای اینکه از او دور شوید و اجازه دهید آرام شود ، با کلمات همدلی و درک او را نشان دهید. وقتی دور می شویم ، ممکن است به فرزندانمان این پیام را بدهیم که پذیرفته نمی شوند. ما باید احساسات آنها را به گرمی تصدیق کنیم و به آنها فرصتی برای ابراز احساسات خود بدهیم.
با صداقت و صداقت بگویید: "می بینم که از دست من عصبانی هستی ، و من از آن دسته مادری هستم که واقعاً می خواهد در مورد آن از چهره من بشنود. به من بگو که چقدر از دستم عصبانی هستی. " همچنین ، با همدلی به پاسخ فرزند خود بپردازید. به عنوان مثال ، با یک کودک سه ساله ، ممکن است بگویید: "مامان می بیند که ناامید شده ای. شما زمان بازی بیشتری می خواهید و اکنون زمان حمام است. از دست مامان عصبانی شدی متوقف کردن هنگامی که می خواهید بیشتر است. " با بودن از نظر احساسی و جسمی برای فرزندانمان ، ما پیوندهای محکمی با فرزندان خود و آنها برقرار می کنیم که می توانند به ما اعتماد کنند ، حتی
تلاش های آنها را ستایش کنید
کودکان حساس به تشویق فراوان نیاز دارند. تلاش های کودکتان را تحسین کنید ، حتی اگر موفقیت آمیز نباشد. اما مطمئن باشید که ستایش شما به دست آمده است. کودکانی که بدون توجه به کاری که انجام می دهند مورد تمجید قرار می گیرند ، اغلب از عزت نفس پایین تری نسبت به کودکانی که به طور متناوب بیشتر مورد تمجید قرار می گیرند برخوردارند.
به همین ترتیب ، تمجید از فرزندتان برای انجام کارهایی کودک لجباز که انتظار می رود کودکی دیگر انجام دهد ، می تواند تصور متفاوتی از آنچه شما در نظر دارید ایجاد کند - گویی تعجب کرده اید که آنها می توانند کاری را که دیگران هم سن و سال او انجام می دهند انجام دهند. نکته این است که به جای نتایج حاصل از آن تلاشها ، از تلاشهای کودک قدردانی کنید.
یک مثال برای ستایش تلاشها و نه نتایج ، این است که بگویید: "من از شیوه ای که در تلاش برای سختگیری در ریاضیات خود استفاده می کردید خوشم می آید." واضح بیان کنید که تلاش و تلاش شایسته ستایش است ، حتی اگر در نهایت کامل نباشد.
وقتی کودک شما حقیقت را می گوید ، بسیار ستایش کنید.
کودکان حساس برای رهایی از مشکلات ، دروغ می گویند. بنابراین مهم است که از کودک به خاطر صداقت او تقدیر کنیم ، به خصوص اگر صادق بودن او را مورد پسند قرار ندهد.
همچنین به یاد داشته باشید ، کودکان حساس اغلب بسیار دلسوز و مهربان هستند. وقتی بچه های حساس احساسات دیگران را تشخیص می دهند ، او را تحسین کنید. این امر این ایده را که مهربانی با دیگران مهم است تقویت می کند و آنها را تشویق می کند تا به فکر دیگران ادامه دهند.
استفاده از ستایش برای ساختن شخصیت به جای نفس
5
پاداش ارائه دهید
بچه های حساس گاهی اوقات اگر دچار مشکل شوند احساس بدی پیدا می کنند. به سادگی تغییر شیوه بیان کلمات می تواند آن را به یک پاداش تبدیل کند. به جای این که بگویید: "شما نمی توانید دسر بخورید مگر اینکه تمام شام خود را بخورید" ، بگویید ، "اگر شما تمام شام خود را بخورید می توانید دسر تهیه کنید! "
ایجاد یک سیستم پاداش رسمی نیز به بچه ها کمک می کند تا مراحل مهم را جشن بگیرند و رفتار خود را تغییر دهند. فقط به یاد داشته باشید که بچه های حساس اگر گاهی اوقات پاداشی دریافت نکنند ، واقعاً احساس بدی خواهند داشت.
یادآوریهای مفیدی مانند "فردا می توانید دوباره امتحان کنید" ارائه دهید. اگر با کودکی حساس زندگی می کنید ، زمانی را در نظر بگیرید تا بتوانید حرف های خود را به گونه ای متفاوت بیان کنید تا اوضاع را بدتر نکنید.
نحوه ایجاد یک سیستم پاداش موثر
6
کلمات احساس را آموزش دهید
کودکان حساس باید نحوه بیان احساسات خود را بیاموزند و باید راه های مناسب برای مقابله با این احساسات را بیاموزند. از مربیگری احساسات استفاده کنید تا به فرزند خود بیاموزید که چگونه احساسات ناراحت کننده را به شیوه های قابل قبول اجتماعی شناسایی و با آنها کنار بیاید.
کودکان حساس اغلب با رفتارهای خود احساسات خود را به والدین نشان می دهند. به کودکان بیاموزید که چگونه احساسات خود را با کلمات تشخیص دهند. داشتن نامی برای ارتباط با احساسات آنها به آنها کمک می کند تا بهتر با شما ارتباط برقرار کنند ، در حالی که به شما امکان می دهد احساسات آنها را بهتر درک کنید.
7
آموزش حل مسئله
کودکان حساس غالباً تحت تأثیر شرایط قرار می گیرند و ممکن است ندانند چگونه باید واکنش نشان دهند. در این شرایط ، مهم است که آنها بدانند چگونه به راه حل هایی برسند که بتوانند استرس و اضطراب آنها را تسکین دهند. بنابراین ، مهم است که والدین به آنها بیاموزند که چگونه در حل مشکلات شرکت کنند.
داشتن مهارت حل مسئله می تواند تغییرات زیادی در زندگی روزمره یک کودک حساس ایجاد کند. دستورالعمل های گام به گام برای مقابله با مشکلات را به فرزندان خود بیاموزید و آنها به توانایی خود در مدیریت شرایط ناخوشایند اطمینان پیدا می کنند.
آموزش مهارت حل مسئله به کودک
8
از پیامدهای منطقی استفاده کنید
بچه های حساس مانند هر کودک دیگری نیاز به عواقب دارند. این که کودک گریه می کند یا احساس بدی دارد به این معنا نیست که باید از عواقب دیگر فرار کند. اطمینان حاصل کنید که وقتی فرزندتان قوانین را نقض می کند ، پیامدها را اجرا می کنید.
استفاده از پیامدهای منطقی به فرزند شما کمک می کند تا درس های ارزشمند زندگی را بیاموزد.
پیامدها باید بر نظم و انضباط تمرکز کنند تا مجازات. همچنین ، مطمئن باشید که در انتقال پیامدها ملایم هستید. برای دریافت پیام کودک لازم نیست از صدای بلند با کودک حساس خود استفاده کنید.
راهنمای پیامدهای طبیعی و منطقی
یک کلمه از Verywell
دانستن اینکه چگونه می توان یک کودک بسیار حساس را به بهترین نحو تنبیه کرد ، می تواند چالش برانگیز باشد. در واقع ، برخی از والدین ممکن است از نظم و انضباط در تلاش برای کاهش درد و رفتارهای مربوط به آن کودک خودداری کنند.
با این وجود ، ما می دانیم که نظم و انضباط برای کمک به فرزندانمان روزی در بزرگسالی مهم است و در واقع بسیار مهم است. راهکارهای فوق به کودکان کمک می کند تا از مزایای نظم و انضباط متفکرانه برخوردار شوند در حالی که از برخی از ناراحتی های احساسی ذاتی یک کودک بسیار حساس جلوگیری می کنند.
این صفحه به شما کمک کرد؟
تمرین و مرور بیشتری انجام دهید:
در حالی که برخی از بچه ها برای اینکه از ریاضی متنفر نباشند باید مشکلات کمتری انجام دهند ، اما سایر بچه ها ممکن است نیاز به انجام کارهای بیشتری داشته باشند. اگر فرزند شما در حفظ آنچه قبلاً آموخته است مشکل دارد ، بازی برای تقویت ریاضی به عقب برگردید و مطمئن شوید که این مهارتها قبل از ادامه کار تیز است.
هر مرحله از ریاضی بر یکدیگر تکیه می کند و برای بچه ها بسیار ناامید کننده است که وقتی برخی از اجزای سازنده را از دست می دهند ، به جلو حرکت کنند. قبل از اینکه به کارهای پیچیده تری بپردازید ، مطمئن شوید که فرزند شما دارای حقایق ریاضی تسلط و مهارت های اساسی است.
تنظیم زمان سنج:
مقاله بعد از تبلیغ ادامه می یابد
اگر کودک شما دارای محدوده توجه کوتاه است ، اما به تمرین زیاد در ریاضی نیاز دارد ، می توانید با تقسیم تکالیف به قطعات کوچکتر ، ریاضی را برای او دشوارتر کنید. یک زمان سنج تنظیم کنید و از فرزند خود بخواهید که کار با کیفیتی را برای مدت بسیار کوتاهی انجام دهد. بچه ها اغلب از این که وقتی سرشان را به زیر می اندازند و 15 دقیقه سر کار می روند چقدر می توانند کارشان را انجام دهند شگفت زده می شوند. و اطمینان حاصل کنید که انتظارات خود را به ویژه برای بچه های کوچک واقعی نگه دارید: بچه های مهد کودک و کلاس اولی اغلب می توانند فقط به مدت پنج تا ده دقیقه روی هم تمرکز کنند.
نیاز به نوشتن کمتر:
درد جسمی واقعی هر چیزی را بسیار کمتر لذت بخش می کند. کودکان کوچکتر که قبلاً نوشتن ، املا و نسخه نویسی را انجام داده اند ، ممکن است استقامت خود را برای کپی مشکلات از کتاب درسی یا نوشتن پاسخ های زیاد نداشته باشند. اگر فرزند شما در این مورد مشکل دارد ، از او نخواهید که از کتاب درسی کپی کند. یا به فرزند خود اجازه دهید تا آنجا که ممکن است به بسیاری از مشکلات به صورت شفاهی پاسخ دهد. اگر از کتاب درسی خود استفاده می کنید ، به فرزند خود اجازه دهید (نفس نفس بزند!) مستقیماً در کتاب درسی بنویسد. هزینه کمی بیشتر دارد ، اما حذف نبردهای ریاضی ارزش آن را دارد.
راه دیگر برای اینکه نوشتن در ریاضی کمتر سخت باشد این است که ابتدا مسائل را با هم روی یک تخته سفید حل کنید. برای بچه ها نوشتن روی تخته سفید بسیار راحت تر از مداد روی کاغذ است ، زیرا آنها مجبور نیستند تمرکز خود را بر روی مرتب و منظم نگه داشتن تعدادشان متمرکز کنند. بعلاوه ، کار کردن با یکدیگر روی تخته سفید نیز راه حلی عالی برای کودکانی است که اگر آنها را به تنهایی در یک اتاق با یک درس ریاضی در یک اتاق بچسبانید ، تمایل خود را از دست خواهند داد.
از زبان آموز ریاضی خود پشتیبانی و راهنمایی کنید:
وقتی در دانشگاه بودم ، در یکی از کلاس های ریاضی ام با مشکل روبرو بودم. بعد از سالها احساس توانایی و اعتماد به نفس در ریاضی ، وقتی برای ساعت کاری به دفتر کار استادم رفتم ، دچار تزلزل و تردید شدم. او به جای اینکه به من کمک کند بفهمم چه اشتباهی انجام می دهم یا مطالب را به روشی جدید توضیح دهم ، برخی از مفیدترین توصیه هایی را که تاکنون دریافت کرده ام به من داد: خیره شدن بیشتر به مشکلات.
نیازی به گفتن نیست که آن کلاس یک تجربه یادگیری رضایت بخش نبود. (من خودم به سختی تلاش کردم و به سختی از پس آن برآمدم - و تصمیم گرفتم که وقتی معلم ریاضی بودم ، کمک بیشتری می کردم!) اگر شما خودتان طرفدار ریاضی نیستید ، احتمالاً شما هم داستان مشابهی دارید. اما اگر می خواهیم فرزندان ما از ریاضی متنفر نباشند ، ضروری است که ما آنها را در یادگیری حمایت و راهنمایی کنیم.
خود را از نگرش مثبت نسبت به ریاضی الگو بگیرید:
اگر خودتان ریاضی را دوست ندارید ، می دانم که ساختن نگرش مثبت دشوار است. اما ما والدین برای خانه خود لحن تعیین می کنیم. وقتی ما می کشیم ، همه می کشند. هنگامی که ما پرانرژی و مثبت هستیم ، بچه ها نیز بیشتر احتمال دارد.
اگر ریاضی را دوست ندارید و به نظر نمی رسد که بتوانید یک نگرش مثبت را ایجاد کنید ، فقط سعی کنید بی طرف باشید. در مورد ریاضی منفی صحبت نکنید و سعی کنید وقتی اعلام می کنید که زمان ریاضی رسیده است لبخند بر لب داشته باشید. حتی کمی مثبت اندیشی می تواند تا حد زیادی پیش برود.
آموزش دهید ، فقط اختصاص ندهید:
مقاله بعد از تبلیغ ادامه می یابد
فرستادن فرزندان خود به تنهایی برای کار در ریاضی دو اشکال بزرگ دارد.
اول ، بچه ها ریاضی را با تبعید و عدم توجه مادر یا پدر تا زمانی که مشکلی ندارند ، مرتبط می دانند. این در واقع باعث می شود برخی از بچه ها بازی کنند ، زیرا این تنها راه جلب توجه مادر یا پدر در زمان ریاضی است. و برای بچه های برون گرا ما دوست داشتن موضوعی که همیشه باید به تنهایی انجام دهند برایشان سخت است.
ثانیاً ، وقتی بچه ها به تنهایی ریاضی انجام می دهند ، اغلب می توانند در کنار هم حرکت کنند و بیشتر پاسخ ها را درست دریافت کنند. اما آیا آنها واقعاً درس را می خوانند ، به آن فکر می کنند و آن را درونی می کنند؟ آیا آنها واقعاً آنچه را که خوانده و انجام داده اند درک می کنند؟ مگر اینکه دانش آموزی بسیار درس خوان و مسئولیت پذیر داشته باشید ، کودکی که به تنهایی ریاضیات را انجام می دهد معمولاً درک عمیق تری را که از طریق درس با والدین حاصل می شود از دست می دهد. راهنمایی یادگیرنده ریاضی مستقل شما لازم نیست هر روز زمان زیادی را صرف کند ، اما حتی پنج دقیقه نیز به شما کمک می کند تا در درس ریاضی خود احساس حمایت و تشویق کنید.
از راهنمای معلم استفاده کنید:
راهنمای آن معلم اطلاعات مفیدی است. بیشتر به شما کمک می کند تا هدف اصلی درس را درک کنید و راه هایی را برای نشان دادن این مفهوم به شما نشان می دهد. برخی حتی بازیها و فعالیتهایی را برای تقویت آنچه که فرزند شما در حال یادگیری است ارائه می دهند و سرگرمی را به زمان ریاضی شما اضافه می کنند. حتی اگر شما د
اوگو اوچه
ترویج همدلی با نوجوان خود
وقتی فرزند شما از ریاضی متنفر است چه باید بکنید
بچه ها به دلایل مختلف از ریاضی متنفرند.
ارسال شده در 22 ژوئن 2018
در فیس بوک به اشتراک بگذارید
در توییتر به اشتراک بگذارید
اشتراک گذاری از طریق EmailEmail
اغلب اوقات هنگام کار با نوجوانان ، مسائل مربوط به دانشگاه اغلب با هر علائمی که در درمان به آن توجه می کنیم ، دست به دست می شود. در پایان روز ، مهم نیست که فرزند شما چقدر در انجام وظایف خود کار می کند ، بلکه نوع نگرشی است که آنها برای تحصیل در نظر می گیرند.
من یک پست مهمان برای امروز ضمیمه کرده ام که پیامی را که در مورد دانشگاه به والدین منتقل می کنم ، در بر می گیرد.
توسط کیت اسنو
بچه ها به دلایل مختلف از ریاضی متنفرند. برخی برایشان بسیار سخت است ، برخی دیگر آن را زیاد می دانند و برخی دیگر آنقدر از این کار خسته شده اند که به سختی می توانند خود را برای تکمیل وظایف خود مجبور کنند.
اما به هر دلیلی که باشد ، هیچ چیز یک روز (و اعصاب مادر) را مانند جنگیدن با ریاضی خراب نمی کند. مشاجره ، ناله و گریه مداوم از زمان ریاضی فراتر می رود و کل روز را بدبخت می کند.
اصلاحات سریع مانند پاداش و نمودارهای برچسب گاهی ریاضی را برای چند روز قابل تحمل می کند. اما دیری نپایید ، نبردهای ریاضی دوباره شروع می شوند. جای تعجب نیست که برخی از خانواده ها در تلاش برای حفظ آرامش ، در خانه کمتر و کمتر ریاضیات را انجام می دهند - اما با نگرانی مداوم که آنها فرزند خود را به طور مناسب برای آینده آماده نمی کنند.
همه بچه ها ریاضی را دوست ندارند ، اما اگر ریاضی یک مبارزه بی پایان در خانه شما باشد ، این راهکارها به توقف دعواهای ریاضی و تحمل بیشتر زمان ریاضی کمک می کند-هم برای شما و هم برای فرزند شما:
سطح چالش Goldilocks را بیابید:
به زمانی فکر کنید که درگیر یادگیری شدید: ممکن است در مورد یک کتاب عالی با یک دوست بحث کنید ، نحوه یادگیری نحوه قلاب بافی از مادربزرگ خود یا تسلط بر یک قطعه روی پیانو. اما هر چه بود ، یکی از دلایلی که به نظر می رسید آن را بسیار راضی کننده می دانید این بود که در سطح چالش گلدیلاکس خود کار می کردید: نه خیلی آسان ، نه خیلی سخت ، اما درست.
یافتن سطح مناسب چالش برای کمک به بچه ها از ریاضی نیز مفید است. جرقه زدن از طریق مشکلات شغلی آسان رضایت بخش نیست ، اما کنار گذاشتن مشکلاتی که بسیار سخت هستند بسیار ناامید کننده است.
وقتی بچه ها از ریاضیات ناامید می شوند ، بسیاری از والدین بلافاصله به فکر بستن کتاب درسی می افتند. این ممکن است واقعاً تصمیم خوبی باشد - اما روشهای دیگری نیز برای تنظیم سطح دشواری وجود دارد. در اینجا چند روش برای پیدا کردن سطح دشواری گلدیلک برای فرزند خود آورده شده است بازی ریاضی کودکان :
مشکلات کمتری انجام دهید:
اگر فرزند شما خسته شده است یا از انجام وظایفش غافل شده است ، آنها را کوتاه کنید. اگر کودک شما را بدبخت کند مجبور نیست هر مشکلی را انجام دهد. از مشکلاتی که بسیار آسان است بگذرید ، فقط روی شانس یا زوج کار کنید ، یا به سادگی مشکلاتی را انتخاب کنید که فرزند شما برای کار روی آنها بیشترین نیاز را دارد.
آنچه باید درباره کمرویی بدانید
انواع
علل
علائم
تشخیص
رفتار
جلوگیری
بررسی اجمالی
کمرویی احساس ترس یا ناراحتی ناشی از افراد دیگر است ، به ویژه در موقعیت های جدید یا در میان غریبه ها. این یک احساس ناخوشایند از خودآگاهی است - ترس از آنچه برخی معتقدند دیگران فکر می کنند.
این ترس می تواند توانایی فرد را در انجام یا گفتن آنچه می خواهد مهار کند. همچنین می تواند از ایجاد روابط سالم جلوگیری کند.
کمرویی اغلب با عزت نفس پایین ارتباط دارد. همچنین ممکن است یکی از دلایل اضطراب اجتماعی باشد.
انواع کمرویی
قدرت خجالتی بودن می تواند متفاوت باشد. بسیاری از مردم احساس خفیف ناراحتی می کنند که به راحتی برطرف می شوند. دیگران احساس ترس شدید از موقعیت های اجتماعی می کنند و این ترس می تواند ناتوان کننده باشد. مهار ، کناره گیری از فعالیت های اجتماعی ، اضطراب و افسردگی می تواند ناشی از کمرویی باشد.
کمرویی طیف گسترده ای از رفتارها را در بر می گیرد. طبیعی است که کودکان در موقعیت های جدید گاهی احساس خجالتی کنند. برداشت از خجالتی بودن نیز ممکن است فرهنگی باشد.
برخی از فرهنگ ها ، مانند بسیاری از فرهنگ های دیگر در ایالات متحده ، منکر آن هستند. بعضی دیگر ، مانند برخی فرهنگهای آسیایی ، خجالتی بودن را مثبت تر می دانند.
دلایل کمرویی چیست؟
حدود 15 درصد از نوزادان با گرایش به کمرویی متولد می شوند. تحقیقات نشان داده است که تفاوتهای بیولوژیکی در مغز افراد خجالتی وجود دارد.
اما گرایش به کمرویی نیز تحت تأثیر تجارب اجتماعی است. اعتقاد بر این است که بیشتر کودکان خجالتی به دلیل تعامل با والدین دچار کمرویی می شوند.
والدینی که اقتدارگرا هستند یا از محافظت بیش از حد برخوردار هستند ، می توانند باعث خجالتی بودن فرزندانشان شوند. کودکانی که اجازه ندارند چیزهایی را تجربه کنند ممکن است در رشد مهارت های اجتماعی دچار مشکل شوند.
یک رویکرد گرم و مراقبتی نسبت به تربیت کودکان معمولاً باعث راحتی بیشتر آنها در کنار دیگران می شود.
مدارس ، محله ها ، جوامع و فرهنگ همه کودک را شکل می دهند. ارتباطاتی که کودک در این شبکه ها برقرار می کند به پیشرفت آنها کمک می کند. کودکان با والدین خجالتی ممکن است از این رفتار تقلید کنند.
در بزرگسالان ، محیط های کاری بسیار حیاتی و تحقیر عمومی می تواند به کمرویی منجر شود.
تبلیغات
با Calm تمرینات جدید آرام سازی را کاوش کنید
اضطراب خود را با برنامه Calm برنده جایزه مدیریت کنید. یک مراقبه هدایت شده ، یک داستان خواب یا کشش هایی را که توسط متخصصان طراحی شده است برای کمک به تمرکز و آرامش خود امتحان کنید. دوره آزمایشی رایگان خود را امروز شروع کنید.
دنبال چه چیزی میگردی
همه کودکانی که با خوشحالی تنها بازی می کنند خجالتی نیستند. ترس و اضطراب از عناصر کمرویی است.
یکی از اولین علائمی که نشان می دهد کمرویی کودک باعث نگرانی می شود این است که آنها هرگز نمی خواهند طرف والدین خود را ترک کنند.
کودکانی که در تحصیل خود ضعیف عمل می کنند و یا مشکل دوست یابی ندارند باید از نظر کمرویی ارزیابی شوند. کسانی که توسط قلدری قربانی شده اند در معرض کمرویی قرار دارند.
کودکانی که دائماً مورد تمسخر قرار می گیرند ممکن است رفتاری پرخاشگرانه به عنوان غرامت بیش از حد برای کمرویی از خود نشان دهند. کسانی که غفلت را تجربه کرده اند نیز در معرض خطر هستند.
کمرویی چگونه تشخیص داده می شود؟
گاهی اوقات ، کودکان خجالتی تشخیص و درمان نمی شوند. برخلاف بسیاری از اختلالات عاطفی دیگر ، کمرویی اغلب باعث ایجاد مشکل در کودک نمی شود. غالباً هیچ خشم و عصبانیت و رفتار تهاجمی برای بالا بردن پرچم های قرمز و تشویق به درمان وجود ندارد.
طبق اتحاد ملی برای بیماری های روانی ، اضطراب - که چیزی بیش از خجالتی بودن است - تقریباً 7 درصد کودکان 3 تا 17 ساله در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد.
درمانگران می توانند با درگیر کردن کودک در فعالیت هایی مانند چارچوب و بازی های رومیزی ، خجالتی بودن او را ارزیابی کنند. آنها همچنین ممکن است از عروسک ها و عروسک ها استفاده کنند تا کودک را باز کند.
خبرنامه خط سلامت
نکاتی را برای کمک به کنترل اضطراب و افسردگی دریافت کنید
ما در خبرنامه اضطراب و افسردگی هفته ای دو بار مشاوره ای از متخصصان خود برای کمک به شما مراحل رشد اجتماعی کودکان در درک عوامل محرک و مدیریت سلامت روانی شما ارسال خواهیم کرد.
ایمیل خود را وارد کنید
حریم خصوصی شما برای ما مهم است. هر اطلاعاتی که از طریق این وب سایت به ما ارائه می دهید ممکن است توسط ما در سرورهای واقع در کشورهای خارج از اتحادیه اروپا قرار گیرد. اگر موافق چنین جایگاهی نیستید ، اطلاعات را ارائه ندهید.